Spelnienie marzen

Marcin od zawsze marzył o tym, żeby zamieszkać w Japonii. Od zawsze ogląda Anime i jest zafascynowany kulkurą Japońską. Ostatnio kiedy poszedł do parku zrealaksować się przy fontannie, wrzucił do niej monetę. Wtedy poczuł coś dziwnego. Coś wyrywało go z jego ciała. Na chwilę stracił przytomność, a kiedy ją odzyskał zauważył, że coś jest nie tak. Sceneria w niczym nie przypominała parku, w którym przed chwilą się znajdował. Do tego czuł, że coś jest nie tak z jego ciałem. Popatrzył się w dół i zauważył, że ma na sobie czerwoną sukienkę, podkolanówki i czerwone szpilki. "何が起こった？”("Co się stało?") - powiedział. Wtedy zauważył, że mówi po Japońsku, a do tego nie zna już Polskiego. Z jakiegoś powodu wiedział, że jego Imie to Monoka, ma 23 lata, pracuje w Tokio. Wiedział też gdzie mieszka. Znał się na Damskiej modzie, wiedział jak chodzić na szpilkach. Jakimś cudem miał wspomnienia poprzedniej właścicielki tego ciała.
"私は財布を買いたかった”("Ah tak, miałam kupić torebkę") – pomyślała i poszła do sklepu po torebkę.
Po powrocie do domu ugotowała obiad dla swojego męża i go ucałowała.
"あなたの日はどうでしたか？”("Jak Ci minął dzień, kochanie?") - Zapytał się jej mąż. "素晴らしい、私は今日新生のように感じる”("Wspaniale, czuję się dzisiaj jak nowo narodzona") – odpowiedziała, uśmiechając się. Tego samego dnia zadzwonił telefon. Gdy Monoka go odebrała, usłyszała głos jakiegoś mężczyzny. To było jej stare ciało. "Błagam, oddaj mi moje życie, nie chcę żyć jako 34 letni. Otyły mężczyzna bez perspektyw" – Powiedział zapłakany mężczyzna. Niestety Monoka nic z tego nie rozumiała, gdyż nie rozumiała już Polskiego. Jednak spodziewała się w jakiej sprawie dzwoni ktoś w jej starym ciele, ale nie miała zamiaru oddawać tego życia. Kocha swojego męża, kocha bycie kobietą, wreszcie ma normalną pracę, a do tego spełniło się jej największe życie o mieszkaniu w Japonii. "申し訳ありませんが、おそらく間違いです”("Przepraszam, to pewnie pomyłka") – odpowiedziała Monoka, po czym się rozłączyła.